Weergaven: 50
Honing bewaart heel wat geheimen in zich. Honing toont hoe het landschap van bloemen en planten wijzigt doorheen de jaren. De evolutie van ons landschap en onze natuurlijke omgeving valt af te lezen in honing.
Elk staaltje honing bevat restjes van stuifmeel van de bloemen waarop de bijen de nectar verzameld hebben. Bij een studie met honingstalen verzameld over Groot-Brittannië hebben onderzoekers het stuifmeel in honingstalen uit 2017 genetisch onderzocht en vergeleken met de resultaten van een gelijkaardige studie in 1952. Destijds had men nog niet de middelen om dit stuifmeel genetisch te onderzoeken maar stelde men aan de hand van microscopische beelden en pollenvormen vast van welke bloemen de nectar voor de honing afkomstig was.
Waarop vliegen de bijen het meest? En wijzigde dat in de loop der jaren?
De resultaten hoeven niet te verbazen. In 1950 was de honing vooral afkomstig van Witte Klaver. Nu is dat veel minder, bloemrijke weiden vol Witte Klaver komen amper nog voor en zijn veelal vervangen door graslanden. De bijen zijn een alternatief gaan zoeken voor de Witte Klaver en vonden die in de bramen. De nectar voor de honing in de UK wordt nu vooral geleverd door bramen. Bramen zijn een heel nuttige plant voor bijen en andere bestuivers, ze bloeien ongeveer gelijktijdig met Witte Klaver en hun stuifmeel bevat alle aminozuren die bijen nodig hebben. De andere planten die het landschap de laatste 50 jaren zijn gaan domineren en het meest in honing werden teruggevonden zijn koolzaad en Reuzebalsemien.
De onderzoekers raden aan om te zorgen voor meer braamrijke houtkanten en voor grote velden met wilde bloemen. Een conclusie waar we het ook voor onze regio helemaal mee eens kunnen zijn.
Bron: https://phys.org/news/2021-01-honeybees-reveal-floral-landscape-years.html